بررسی اثر بخشی آموزش گروهی سبک زندگی سالم بر بهزیستی روانشناختی و نشانگان اختلالات روانی در دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان

چکیده مقدمه: انتخاب سبک زندگی سالم علاوه بر تداوم و تقویت سطح سلامت و رفاه باعث احساس رضایت، اقتاع شخصی و خودشکوفایی می شود، سبک زندگی در وضعیت سلامت فکر و بروز اختلال های روانی موثر است. آنچه زمینه ی بروز انحراف ها و اختلالات روانی را فراهم می کند، سبک زندگی فرد و ناتوانی وی در مواجهه با مشکلات زندگی است. هدف: با عنایت به اهمیت چگونگی تاثیر انتخاب سبک زندگی در بهزیستی روانشناختی و نشانگان اختلالات روانی، هدف اساسی از انجام این پژوهش اثربخشی آموزش گروهی سبک زندگی سالم بر بهزیستی روانشناختی و نشانگان اختلالات روانی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 1392 بوده است. روش پژوهش: پژوهش از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل و پیگیری دو ماهه بود. برای اجرای این پژوهش از بین کلیه دانشجویان دختر جدیدالورود در مقطع کارشناسی ساکن در خوابگاه بطور تصادفی 140 نفر انتخاب شده و به پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و پرسشنامه نشانگان اختلالات روانی scl90 پاسخ دادند. سپس از بین آنها 32 نفر از افرادی که نمره پایین در پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و نمره بالا در پرسشنامه نشانگان اختلالات روانیscl90 کسب کرده بودند انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت مداخله آموزش گروهی سبک زندگی سالم که براساس نظریه سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و سایر دیدگاه های سبک زندگی(کرتیس،2002؛ کاتلر و آرمسترانگ، 2002؛ سارافینو، 2006؛ والش، 2011) که توسط پژوهشگر در 6 بعد جسمانی و روانی تدوین گردیده بود به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله را دریافت نکردند. نتایج: نتایج پس آزمون با روش تحلیل کوواریانس حاکی از این بود که اجرای مداخله آموزشی سبک زندگی سالم منجر به افزایش معنی داری در بهزیستی روانشناختی(p<0/001) و کاهش نشانگان اختلالات روانی (p<0/001) در دانشجویان دختر ساکن خوابگاه شرکت کننده در پژوهش حاضر در مقایسه با گروه کنترل شد. آزمون پیگیری بعد از دو ماه نیز نتایج را تایید کرد. نتیجه گیری: این پژوهش برآموزش سبک زندگی سالم در خوابگاه ها تاکید دارد. کلید واژه ها: آموزش گروهی سبک زندگی سالم، بهزیستی روانشناختی، نشانگان اختلالات روانی